Τρίτη 29 Μαΐου 2012
Σάββατο 28 Απριλίου 2012
Το παρακάτω τραγούδι μπορεί να διαβαστεί ως παράλληλο κείμενο στον "Λύκο της στέπας"
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ψαραντώνης
Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π' όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.
Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.
Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.
Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.
Παρασκευή 27 Απριλίου 2012
Πέμπτη 19 Απριλίου 2012
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Γκυστάβ Φλωμπέρ, Η αισθηματική αγωγή
Ο Φλωμπέρ (1821-1880) ζει και δημιουργεί σε μία εποχή ανακατατάξεων στην Ευρώπη. Η επανάσταση στη Γαλλία πυροδοτήθηκε από ριζοσπάστες δημοκρατικούς που απαιτούσαν κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις και εξανάγκασε το βασιλιά σε παραίτηση. Παράλληλα με τα επαναστατικά κινήματα, το 19ο αιώνα ωριμάζει και εξαπλώνεται η βιομηχανική επανάσταση που μετέτρεψε την αγροτική- χειροτεχνική οικονομία σε βιομηχανική οικονομία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αλλαγές στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, στις συγκοινωνίες, στις επικοινωνίες. Επίσης, συντέλεσε στη διάδοση ιδεών όπως ο οικονομικός φιλελευθερισμός, ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο σοσιαλισμός, ο συνδικαλισμός, η χειραφέτηση της γυναίκας.
Οι κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεάσουν το χώρο της λογοτεχνίας. Στο χώρο αυτό κυριαρχεί το κίνημα του ρομαντισμού ως αντίδραση στον κλασικισμό. Ο ρομαντισμός αντικατέστησε τον ορθό λόγο με το πάθος και το συναίσθημα, το μέτρο με την υπερβολή και την πληθωρική έκφραση, την αυτοπειθαρχία με την ελεύθερη έκφραση όλων των ανθρώπινων τάσεων, τον άνθρωπο του μέτρου με τον άνθρωπο που επιδιώκει το απόλυτο. Όλοι οι τομείς της τέχνης μετέχουν στο ρομαντικό κίνημα. Η λογοτεχνία, που επηρεάζεται από το ρομαντισμό, αντλεί τα θέματά της όχι μόνο από την ιστορία, αλλά και από την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής. Πηγή έμπνευσης για τους συγγραφείς αποτελούν η άνοδος της αστικής τάξης, η πτώση των ευγενών, η ζωή των εργατών, η κοινωνική αδικία. Κύριοι εκπρόσωποι του γαλλικού ρομαντικού κινήματος είναι ο Λαμαρτίνος, ο Μυσέ, Σατωμπριάν, ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Μπαλζάκ, ο Σταντάλ, ο Ουγκώ, ο Κινέ κ.α.
Από το 1850 παρατηρείται μια γενική αντίδραση στις υπερβολές του ρομαντισμού και στην απόλυτη κυριαρχία της φαντασίας και δημιουργείται το έδαφος για το κινήμα του ρεαλισμού και του νατουραλισμού (πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας με όρους κριτικούς, εμμονή σε καθημερινούς χαρακτήρες και καθημερινά επεισόδια, ήρωες θύματα της κοινωνίας). Η Αισθηματική Αγωγή ( πρώτο σχεδίασμα 1843-1845, τελική μορφή 1864-1869) βρίσκεται στο μεταβατικό στάδιο όπου το παλιό υποσκελίζεται από το νέο. Το μυθιστόρημά του αυτό αποτελεί την ηθική ιστορία των ανθρώπων της γενιάς του και έχει ως άξονα έναν άγονο έρωτα. Η υποδοχή του υπήρξε ποικίλη από πλήρη αποδοχή μέχρι πλήρη απαξίωση (νωθρό μυθιστόρημα, αργόσυρτο, ασήμαντοι ήρωες, στατικές περιγραφές).
Ο Φλωμπέρ θαυμάζει το λυρισμό του Βύρωνα, το πάθος του, το φιλελευθερισμό του και την περιφρόνηση που δείχνει για τις καθιερωμένες αξίες. Από τη άλλη, όμως, συμπορεύεται με τις επιστημονικές απαιτήσεις του καιρού του για παρατήρηση και καταγραφή της πραγματικότητας. Ως αποτέλεσμα το λυρικό στοιχείο συνυπάρχει με το ρεαλισμό και ο συγγραφέας τοποθετείται πίσω από το φακό του παρατηρητή. Ο ίδιος αναφέρει ότι θα επιθυμούσε να γράψει ένα βιβλίο χωρίς υπόθεση που θα κρατιόταν από μόνο του με την εσωτερική δύναμη του ύφους του όπως η γη κρατιέται στον αέρα χωρίς να στηρίζεται. Τέλος, Η Αισθηματική Αγωγή διαποτίζεται από δύο έμμονες ιδέες του Φλωμπέρ, την απέχθειά του για την ανθρώπινη ανοησία και το μίσος του για την αστική πραγματικότητα του καιρού του.
Αποφθέγματα του Φλωμπέρ
- Ο πιο βαθύς τρόπος για να αισθανθούμε κάτι είναι να υποφέρουμε γι' αυτό.
- Η μαντάμ Μποβαρύ είμαι εγώ.
- Τίποτε δεν είναι πιο ταπεινωτικό από το να βλέπεις ηλίθιους να πετυχαίνουν σε δραστηριότητες που εμείς έχουμε αποτύχει.
- Όλο το όνειρο της δημοκρατίας είναι να ανυψώσει την εργατική τάξη στο επίπεδο ηλιθιότητος στο οποίο έχουν φτάσει οι μικροαστοί.
- Οι πιο ένδοξες στιγμές της ζωής δεν είναι οι λεγόμενες μέρες επιτυχίας, αλλά, περισσότερο, οι μέρες εκείνες που, μετά από απόρριψη και απελπισία, αισθάνεσαι να μεγαλώνει μέσα σου η θέληση για ζωή και η υπόσχεση για μελλοντικά επιτεύγματα.
- Το ωραίο είναι ηθικό. Αυτό είναι όλο, τίποτε περισσότερο.
- Φυλαχτείτε από τη μελαγχολία, είναι αμάρτημα.
- Μην εμπιστεύεστε τους απογοητευμένους. Συνήθως είναι ανίκανοι.
- Η Ποίηση είναι μια ακριβής επιστήμη, όπως η Γεωμετρία.
- Διάβαζε για να ζήσεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)